Organizm dojrzały – jak współpracować z ciałem, które już nie chce być tylko narzędziem

Organizm dojrzały – jak współpracować z ciałem, które już nie chce być tylko narzędziem

Jak zmienia się ciało po 45. roku życia? Jakie wyzwania niesie za sobą terapia w okresie przemian hormonalnych, metabolicznych i strukturalnych? Podczas tej prelekcji przyjrzymy się kluczowym mechanizmom starzenia się układu ruchu i strategiom pracy z pacjentem w wieku 45–65 lat – człowiekiem aktywnym, ale coraz częściej doświadczającym ograniczeń funkcjonalnych, przeciążeń i przewlekłych dolegliwości bólowych. Omówimy najczęstsze wyzwania terapeutyczne, takie jak sarkopenia, bóle kręgosłupa i stawów obwodowych, ograniczenia zakresu ruchu czy zaburzenia regeneracji. Uczestnicy poznają zasady skutecznej pracy opartej na podejściu prewencyjno-regeneracyjnym, indywidualizacji bodźców, bezpieczeństwie progresji i zaangażowaniu pacjenta w proces zmian. Prelekcja będzie przydatna dla fizjoterapeutów, trenerów medycznych, terapeutów manualnych i wszystkich pracujących z ciałem dojrzałym – jako systemem, który nie potrzebuje „naprawy”, ale uważnego towarzyszenia w adaptacji.

Dr n. o zdr. Łukasz Czubaszewski

terapeuta, fizjoterapeuta i osteopata z 21-letnim doświadczeniem klinicznym, specjalizujący się w pracy z pacjentami z niespecyficznymi dolegliwościami bólowymi i ograniczeniami funkcjonalnymi, wobec których klasyczna medycyna często pozostaje bezradna. Pomaga odzyskać sprawność i jakość życia, łącząc podejście kliniczne z głębokim rozumieniem fizjologii adaptacyjnej ciała.

Od niemal dwóch dekad intensywnie angażuje się w edukację specjalistów – wykształcił ponad 5 000 absolwentów w zakresie mięśniowo-powięziowego rozluźniania, stale rozwijając autorskie programy kształcenia. Jest założycielem sieci gabinetów terapeutycznych oraz szkoły dla fizjoterapeutów, masażystów i trenerów personalnych. Przez wiele lat pełnił funkcję szefa sztabu medycznego reprezentacji Polski w hokeju na trawie.

W swojej praktyce klinicznej kieruje się zasadami osteopatii, opartymi na idei: „Znajdź to, popraw to i zostaw – niech natura zrobi resztę”. W pracy z terapeutami i uczniami wyznaje zasadę dzielenia się doświadczeniem w taki sposób, by dawać innym szansę stania się lepszymi – nie tylko technicznie, ale i etycznie.